...: Kasım 2012

Hakikaten zaman geçtikçe insan herşeyi unutuyor, bundan sonra eğer bilgisayarım yanımdaysa, gezilerimi yaparken yazmaya çalışacağım yazacaklarımı. Bir sürü küçük büyük ayrıntı vardı ama döneli bir hafta olmasına rağmen unutmuşum herşeyi.

Dubrovnik küçük bir yer. Özellikle Old Town, küçüklüğüyle tezat bir şekilde çok güzel. Fotoğraflarla devam edeyim ben iyisimi.

Old Town aşağıdaki surların içi oluyor, zaten Dubrovnik'in sihri de burada. o surların içine girince bir anda bin yıl geriye gidiyorsunuz.

Bu kısımlar bütün tarihi Hırvat şehirlerinde ortak bir özellik olarak karşımıza çıkıyor. Bence Dubrovnik'i eşsiz kılan tamamen surların içinde olup denizle kent arasında sadece surların olması.

mağazalarda fotoğraf çekerken, bazen izin isterim. dubrovnikteki mağazalardan birinde izin istedim, "tabiki çekebilirsin 1 yuro" dedi! hıh oldum! "şaka şaka" dedi, mutlular yawww

Old Town'un en güzel yanlarından birisi de bu sanırım, insanlar doğal yaşamına devam ediyor.

İşte burası da Old Town'un merkezi.

Gece 01:00 gibi hostelime giderken burası çıktı karşıma, arkada deniz var. Sevgililer buraya kilitleri astıktan sonra kilitleri de denize atıyorlardır. Kim bilir bazı kilitler kaç yıldır orada kilitli...

Dediğim gibi saat gecenin 1'inde hostelimi arıyorum ama yok! Zagrep'ten aldıgım hattın mb'si de bitti, Google Maps'e de giremiyorum, sokakta değil insan bir kedi bile yok. Sonunda bir binadan çıkıp hemen yanındaki arabaya giden bir kadın gördüm (buradaki kadın tarifini fotoğrafla şekil üzerinde anlatmak isterdim ama grup halinde birlikte çekindiğimizin dışında fotoğrafı olmadığı için ekliyemiyorum, lakin şöyle tarif edeyim boy pos olarak Hidayet Türkoğlu, güzellik olarak Kıvanç Tatlıtuğ'a uygun desem abartmış olmam!) Allah dedim tamam bu kadın bilir yolu, gittim anlattım çaresizliğimi, sonra arkadaşlarına sordu (arabada 3 bayan daha varmış, bu arkadaşlar sonra arabada giderken konuştuk, mangal partisi yapmışlar aynı işyerinden, hepsi çakır keyif, arkadaşları herkesi evlerine bırakıcakmış 4 kız arkadaş) "bizi takip et" dedi. Dedi de "ben ayaklarımla siz arabayla nasıl takip edicem" dedim, "sen arabasız mı geldin yani buraya" dediler "evet" dedim, onlar da "crazy boy" burda ne işin var senin bu saatte tek başına mealinde bişi söylediler (ben de "Dubrovnik hikaye sizle bu saatte burda karsılasmak sahane" bunu içimden dedim ama) aldılar beni aralarına. Telefonlarından google mapsten adrese bakıp hostelime bıraktılar (ulen dedim ben bir daha her gittiğim yerde kaybolmam mı!)

Özellikle benle ilk konuşan hatunla daha fazla kaynaşsak sallayın hosteli, nöbetçi asma kilitçi bulalım , ya kendimi kilitlicem sana olan aşkımdan yada gel şuraya kalplerimizi kilitliyelim sonsuza dek diyebilirdim (neyse ki arabadaki yolculugumuz en fazla 10 dk sürdü).

Ülkemizde 'rahibe misin' geyiği vardır malum, bu adamların sokaklarında herşey var. Rahibelerin sözde değil özde gerçeği bile var. Hırvatistan'da sık sık onlarla karşılaşmak mümkün. Bu teyzeye bakmayın, Zadar'da genç bir rahibe vardı ki pufff! 'Tanrı onu kutsasın' demeyeceğim, zaten kutsanmış olduğu belliydi!

Şimdi Hırvatistan'da da tatil dönüşü hocaları, "ee çocuklar bu yıl tatilde naptınız" konulu kompozisyon yazdırıyorsa eğer bu çocuğun anlatacağı da; "hocam dedemle Dubrovnik Kalesi içinde saklambaç oynadık" bolca olurdu. Ben Turist Ömer şeklinde geziyorum sokaklarda, bu afacanın dedesi karşıdan göz kırpıyor bana çaktırma diye, 'nerdeymiş benim Goranım' diyor , Goran karşımda çok çikolata yemekten düşürdüğü orta dişiyle sırıtıyor...

Önce yukarıda saklambaç oynayan dede ve torunu sonra da bu balıklar. Dubrovnik'te insanlar cidden stressiz ve dolayısıyla mutlular. Bu balıkları kedileri için tutan iki kadınla biraz sohbet ettim ama o kadar mutlular ki ve hepsi de oldugu yaştan en az 10-15 yaş küçük gösteriyor. Bazıları şanslı doğuyor ve şanşını iyi değerlendiriyor hayatta.

(yazılan ruh hali, zaman mekan vs... 4 aralık 12.
hava kapandı ankarada. gerçi bir kaç gündür kapalı aslında bugün olan birşey değil. bir kaç haftadırda hiçbir yere gidemiyorum eğer bi terslik olmassa bu hafta sonu bişiler yapabilicem sonunda. birde perşembe aksamı redd konseri var beni heyecanlandıran. düzenlemem gereken ara uçuşlar, cs den aramam gereken hostlar. birde yılbaşını geçireceğim ülke için sanırım biraz çalışmam gereken bir dil var. pufff ne çok yapılacak şey var. bende ankaradaki bu kocaman ama içinde hiçbişi yapmadığımız binada, ayın 15 ine endeksli plastik bi karta yüklenecek rakamlar için (halk arasında para, maaş vs. diye bahsi geçen) kilitlenmiş günleri sayıyorum. her biten mesai günü yeni bir gezi planına yaklaştırıyor beni. ama her geçen gün, aynı zamanda bitende bir gün. anlar değerlendikçe sonlu olan hayat bazen korkutuyor. avuçtan akıp giden kum sanki. avcunuzu okşadıgında sıcacık aktıgında bitmesin diyorsun. acıttıgındada!! ...
dediğim gibi bugunlerdeki havalarda etkili böyle olmamda. birde fonda bu şarkı eklenince tam oluyor. birde kar geliyor ve ben deliriyorum.

büyümek denilen giysinin en zor kısmı tercihler. aralık ocak subat mart yani bütün kış için nerdeyse , güzel planlarım var. bu seferde ama snowboard gitti, ne para kaldı nede zaman snowboard için. ki kayak yapmaya başlıyana kadar kapalı havalardan ve kıştan nefret eden ben bu spor sayesinde tekrar bütün bir yılı sever, yazın ortasında bile kış ve kar özlemi çeker hale gelen biri olmuştum.
biraz kroca olacak ama bugunlerde bişiye sinirlenecek oldugumda bunu aklıma getirmeye çalısıyorum birden yazın ortasına gidiyorum, hatta şimdi dubrovniğe bile gidebilirim abuzer sayesinde . (bunu seven bunuda sevdi :) )

geldim yeniden dubrovniğe (imla imla imla biliyorum),
dubrovniğe gidipde kesinlikle yapılacak şeylerden birisi bence aşağıdakidir. yani surlardan denize girmek. nasıl mı olacak? çok basit, şimdi old citye giriyorsunuz arkanıza dubrovniği, karşınızada denizi alıyorsunuz. işte bu şekilde bir duruş pozisyonunda tam sol tarafınızda kalıyor surlardaki kapılar. evet surlarda iki tane kapı var, ikisindede ayrıca cafe var ama denize girmek ücretsiz. isterseniz güneşlenirkende buz gibi biranızı yudumlarsınız kayalıkların üstünde uzunmışken.

saolsun google, fotograflar yüzünden google+ ya da üye olmak zorunda kaldım.

yarın oldu, aslında 2 gün geçti. yeni fotoğraf yüklememe izin vermiyordu google neyseki yükseklik 2048 piksel olursa diye pazarlıkta anlaştık ve tekrar yükleyebiliyorum. bunun üstü paralı tabi. neden anlatıyorum bilmem ki birinin ihtyacı olur, yada ben unuturum ilerde. neden yeni fotoğraf yükleyemediğimi:) tamam geldim tekrar dubrovniğe.

işte dediğim gibi surlardan denize girmek müthiş. ilk girdiğim yerde hatta kimse yoktu. bknz: alttaki foto. ama biraz ürkütücü oldu. koca deniz, dibinide göremiorsunuz anadolunun ankarasında biz denizmi biliriz bi kızılırmaktır deniz benzeri o kadar. ondan işte korkup az altta ikinci bir kapıdanda cıkılıyor surların kenarından denize orda devam ettim deniz keyfime.

işte burası da ikinci plajım, surlardaki

japonyada uyla ilgili şöyle bir gelenek vardı. su ücretsiz, evet tamamen ücretsiz lokantalarda. marketlerde ve sokaktaki otomatik makinalarda ise nerdeyse aynı fiyatta diğer içeceklerle. ama özellikle lokantalarda ücretsiz olması ve hatta en minik lokanta da bile buzla birlikte gelmesi o kadar güzeldiki. hırvatistanda güzel olan ise şu ; çeşme sularını her yerde içebiliyorsunuz hırvatistanın her yerinde. hatta söyle bir gelenekleri var, siz mesela sokakta dolaşıyorsunuz ve suyunuz bitti pet şişeniz yanında. en yakın lokantadan veya çeşmesi olan bir yerden rica ediyorsunuz , hemen suyunuzu dolduruyorlar. evet böyle ilginç ama güzel ve bizi hatırlatan gelenekleri var. bunun gelenek oldugunuda zagrepte tanıstıgım arkadaslarım anlattı. ve test ettim onayladım, kimden ne zaman su istediysem, saolsunlar her zaman doldurup verdiler. (suyu çok sevdigim için, olabildiğince gittigim her yerde suyla olan ilişkilerimi not düşeyim ben iyisimi bundan sonra)

alttaki fotoda dubrovnik meydanına ait. otobüs terminaline ve sanırım havalanına burdan otobüs kalkıyor, 2 tl gibi bir ücreti vardı. zagrepte az insan bilet kullanırken. burada direk otobüs şöföründen alabiliyorsunuz biletinizi, dışardaki büfeden almadıysanız.

bu fotoğrafların hepsi surlardan ya kalenin içine ait, yada surlardan içeriye ait. surları (surlar dedigim surların üstünde kaleyi tavaf ediyorsunuz yukardan) gezmek 1 saatle 2 saat arası bir sürede bitiyor ama buna değiyor, ücret ise sanırım 30 tl idi.

dubrovnikte polisle olan geyigide unutma yaz, girişteki.
buraya böyle demişim peki yazim, kendimimi kırıcam. ama önce şu alttaki keyfi herkese tavsiye ederim. mutlaka ama mutlaka bu birayı deneyin artı zagreptede vardı karton kutuda patates artı naggıt, yanında ketçapı ve mayonezi. alın bunları abiler, ablalar oturun merdivenlere ohhhh , öyle güzelki anlatamam. maliyet ise ; bira 1 bucuk tl + patates ve nugget 3 tl : 5 tl filandı :)

şimdi gelim ikinci adli olayıma.
splitten polisle olan hoş diyalogtan sonra. inatım ya kaşınıyorum. aslında bundan ziyade , cidden hala polise inancım var; polis demek yardım demek (sanki city information, adamlar polis abi işte diyebilirsiniz içinizden) illa yeniden bişi yaşıcam. indim dubrovniğe hosteli arıyorum. bi baktım karşımda polis. ama polisten ziyade bazı insanların uniforma fantazisi vardır ya , öyle bir polis bu. anlaşılmıştır kendisi ablamızdı. (yaw bu arada sapık gibi hissettim düşününce. rahibe, polis, taksici ama güzeller yaw napalım güzele güzel derim abi benim olmasada)
neyse gereksiz erkek muhabbetinden sonra öze geleyim.
gittim yanına ablacım dedim ben siti merkezini arıyorum bi yardım et, çantam ağır.
tamam dedi geç sen şuraya bekle.
allah dedim içimden tutma allam sana geliyorum kadınlada kavga edilmezki.
bi taraftanda olumlu ve sabırlı bekleyişimi devam ettirmeye calısıorum yok be yardım edecek diyorum. ama birazda sert bir sekilde sen surda bekle yardım edicem dedi.
neyse bi baktım polis arabası yuh oğlum dedim içimden, bu sefer bitti senin tatil buraya kadarmış bunlar seni karakola götürecek anlaşıldı sende bu sefer sukunetini koruyamıcaksın filan diyorum içimden. son bi polyananın erkek versiyonuna devren bırakıyorum ruhumu yok be adamlar zaten burdan geçiyordu senide hosteline bırakıcaklar filan diye düşünüyor oda (ankarada karlı bir gün yıllllllar önce, türk polisi bana bunu yapmıştı, gecenin 2 sinde). tabi bu arada sunu soylemeyi unuttum, ablamız telsizle konusuor beni bekletirken, ciddi ve hararetli bir şekilde. şu an bunları anlatmam dahi yasadıgım o anlardan cok daha kısa sürüyor bu arada. neyse bu polis arabası geçti önümden benim için durmadı, ondan çok kısa süre sonra zagrep plakalı bir kara mercedes geçti eskortlarıyla. biraz önce taş gibi olan polis oldu birden sutlaç gibi kadın. bakıştık gülüştük bi an. dedim kim bu hıyar, bakanın biriymiş zagrepten geliyormuş. bu hanım kızımızda ona yol açıyor. dedim bizde de aynı ama sen yoksun. gel sen bizim ülkeye senin kapattığın yoldan ömür boyu geçmem ben diyemedim (desem de abarttım yaw) (ayrietten zaten ankara değil ki dubrovnik toplam 2 kişi 2 saatte bütün arabaları sayar dubrovnikteki. insan politikacısına şükreder mi. uzak diyarlar hiç aklıma gelmicek birşeyi daha yaşattı bana böylelikle. bizim yalancılardan daha kötüleride varmış) sonrada tarif etti uzun uzun benim hosteli, saolsun bizim sütlaç polis.

plitvece gölleriyle ilgili sadece fotoğraf olsun istediğim için o başlıkta hiçbir yorum yazmadım. anlatayım biraz nasıl gittim ettim. zagrepin aştisinden sabah otobüse binip 2- 2 buçuk saatlik bir yolculuktan sonra göllerin oldugu bölgeye ulaşmıştım (25-30tl). göle girişte ise yine 25-30 tl civarı bir giriş ücreti ödedim, ardından bence layıkıyla 2 gün ama hızlı olunursa görülmemiş yer kalmamış bir şekilde 1 günde gezilecek bir yer bu milli park. nasıl biryer oldugu zaten fotograflardan belli bişi demiyim bu konuda. ardından aynı günün aksamında otobüsle zadara geçtim. zadara geçerken 20 dk mola verdiğimiz bir lokanta vardı ki, sahibi milli avcı filan heralde, ölüde olsalar hayatımda ilk kez yaklaştım bu kadar vahşi hayvana. şanş o ki tam fotoğraf makinası gereken yerde yine pili bitti. go proyla çektiklerimde çok kötüydü.

aynen bu şekilde, büyüklü küçüklü ondan fazla çeşitte hayvan vardı lokantanın içinde.

işte lokantanın dıştan görünümü

zadara akşam gidebildiğim için hiç fotoğraf yok, alttaki fotoğrafta hostele ait güzel hosteldi .
split, zadar, dubrovnik hepsinde ortak olan şuydu; tarihi daracık sokaklar sonra pat die geniş bir alana çıkıyorsunuz, orda cafeler insanlar, arnavut kaldırımlı sokaklar . dubrovnikle ilgili orda yazıcam zaten ama split mi zadar mı dense ? kesinlikle zadar derim, çünkü daha şirin ve eski şehir deniz kıyısında ama splitte öyle değil.
ve en önemlisi sea organ denen bişi var ki zadarda , kesinlikle görmeye değer bence , buda internetten bulduğum videosu. görmek lazım, göstermek lazım (ha birde yanında ışıklı mışıklı bişi yapmışlar akşamları o da güzel oluyor).

zadardan splite otobüsle geçtim yolda ki manzara süpppppppperdi. bizim otobüs firmaları baya gelişmiş dedim bu otobüs firmalarını görünce, bilet alıyorsun güya ama herkes her koltuğa oturuyor. yolda yaşlı bir teyzeyle eşi bindi kavga edip yarı yolda tekrar indiler zaten bu yüzden. ha birde komik birşi var , bagaja ekstra para alıyorlar 7 kuno (2-3 tl) yaw amcacım 30-40 tl otobüs parası zaten eklesene ona bi güzel, neden ekstra para laıyorsun cantan varsa otobüsede aldırmıyorlar, illa bagaja koyacaksın ve 7 kunoyu vericeksin. türk firmalarının, asiti kalmamış kola servisini bile özlüyorsunuz bu otobüslerde.

ve işte split, liman, tren garı, otobüs garajı hepsi yan yana bu fotografın sağında ama dediğim gibi kalabalık split (ki ben sezonda gitmediğim halde bana kalabalık geldi)

ben sanıyordum ki zagrepe has bişi, sokakta sanat satılması

planımda splitte 2 gün kalıcaktım , hostele ödememide o şekilde yapmıştım. , splitli ... polisle muhattap olana kadar.

splitteki ilk günümün akşamında 10-11 gibi dubrovnik bileti almaya gittim. liman ve otogar yanyana olunca önce feribota bakıyım dedim. kocaman bir liman ama ara ki bulasın bilet ofisini, sonunda karakol görünce tamam dedim bunlara sorayım nerde oldugunu bilet gişesinin, sormaz olaydım. komiser kılıklı birine denk geldim, belli ki çok az ingilizce biliyor, içerden bayan bir polis memuru çağırdı, gelen memurun ingilizcesi iyiydi ama. neyse bunlara derdimi anlattım, dedim arıyorum bilet gişesi bulamıyorum dubrovniğe gidicem, bunlar başladı bana sormaya "nerden geliyorsun, ne zaman geldin, ..." başta iyi niyetli bir şekilde cevapladım tabi, sonradan sorular artınca hem sinirim bozuldu hemde sabrım bitti ve " biz dakikaları hesaplıyoruz sizin ülkenizde daha çok yer görelim diye siz kalkmıssınız bana pasaport kontrolunde ki soruları soruyorsunuz, ben sizden yardım istedim siz sorfuya çekiyorsunuz beni" dedim bunlarda bunun normal bir prosedür oldugunu filan söylediler dedim ne normal prosedürü, öyle olsa siz beni sokakta cevirir sorarsınız ben size geliyorum yardım istiyorum, kötü biri olsa gelmem dimi size filan dedim ama laf anlayan kim. eger devam edecekse bu durum elçiliği arıyacağımı söyledim, biraz daha ekşın olduktan sonra elçiliği aradım (zaten yurtdışına çıktığınızda avea direk yolluyor eliçilik telefonunu ki süper bir hizmetmiş) elçilikte devreye girince, en azından elçilikle konuştuğumu duyduklarında bıraktılar ama splitte dair hiç bir istek kalmadı tabi, bende zaten gezilecek yerlerini temel olara gezdiğim için splite ayırdıgım 2 günden birine dubrovniğe verdim tekrar.

ha bu arada söyle güzel bir ayrıntı oldu sabahında, hostele splitten erken ayrılmak istediğimi. ödediğim 1 günlük ücreti alıp alamıcağımı sordum zaten kurallardada böyle birşey mümkün değildi ama yinede böyle olağandışı bir durumda şansımı deneyim dedim, başta mümkün değil çünkü bu saatten sonra yatak boş kalır o zaman dediler. bende öyle dedikten sonra dün gece neler yaşadığımı anlattım. bana olmaz diyen resepsiyondaki görevli o kadar üzüldü ki , hemen parayı iade etti ve kaç defa özür diledi. ya dedim hem insanlık hem turizm anlayışı bu olsa gerek. (polis her yerde polis demek istemiyorum ama o gece çok kızsamda, polislerde akşama kadar salak saçma insanlarla uğraşıyorlar gecenin bir yarısı saf bi türkle biraz eğlenelim demişler olarak kabul ediyorum şu an düşündükçe o geceyi)

talihsiz aksama rağmen, tekrar splite gelicek olursam kalıcağım hostel değişmeyecek (bu kısım fazla reklam vari oldu ama neyse).