Hem bosna hem de kibrisla ilgili yazilarimi tamamlayamadigim icin. Birdahaki gezimde neden ordayken yazmiyorum demistim.
Tanimlasi zor bir sehir olan moskovadan (biliyorum klasik bir fotoyla oldu ama :) ) merhaba
bugune kadar ki en heyecanli ucusumu, ankara-moskova arasinda yapmis oldum. nedeni ise; ucak karadenizin ustunde ucmaya basladiktan inise kadar en ufak birsey gozukmuyordu. bembeyaz heryer kendimi bilmesem, kendimi cennette sanicam o kadar. kaptan inise gecioruz dior ama ne inisi diorum icimden ben bu havada asansorle 1 kat assaya inemem. son ana dogru pisti gordum ama pistte bembeyaz yari buzlu gibi allah diyorum yaw bu ucaklarda nasil bir kis lastigi var. (bu arada bir dipnot , bu hafta flighti izledim. guzel film ama gayet gercekci bir ucagin dusus sahnesi var, sanirim onun etkisi hala ustumde. birde ustune, maddi hasarli bir trafik kazasi gecirince. ki bu kaza yuzde 99,999999 6 yillik arabada 10 yillik yazlik teker kullanmam neticesinde kaynaklandi. biliyorum nasil oluyor diyorsunuz bu is 6 yillik aracta 10 yillik teker. ama gercekten oyle, yeni lastik alirken safligimdan depoda 4 yil beklemis lastik alinca biyle oluyor. moskovadan bir msj vermek adina madem anlattim tam anlatayim. onumdeki arac gidiordu. bende gidiordum. onumdeki arac, onune araba cikinca durdu. ben onumdeki arac durunca, duramadim. gum pat tas oldu sonra. siz siz olun kotu tekerlerle yola cikmayin :( )
iste bu ruh haliyle araligin 27 sinde moskovaya gelince insan. olumsuz hayal gucu delu gibi calisior. ama hakkaten hala o boeing 737 inin tekerleri o buzda nasil durdu hala aklim almiyor. bu arada bazi pilotlar pek havali oluyor, ulen diosun surda iste 2 cumle lak lak edeceksin. hatta ucak degil urfa 69 firmasinin soforu olsan muavin konusucak tenezzul bile etmiceksin, konusmak icin. noluyo yani yonettigin makina biraz daha kompleks die derdim bu ucusa kadar. ama bu ucusun pilotu oyle rahat ve oyle kendinden emindi ki sesi, bu adama canimi emanet etmeyi gectim, cocugum olsa direk bu pilota evladimi sunnet bile ettirirdim. evladimin pipisini bile emanet ederdim yani. sanirim birak sacmaladim ama ciddi gerilmistim iniste ve orda anladim iste pilotlar neden konusuyor, icinizde tuhaf birguven oluyormus zor bir anda. tamam tamam moskovaya donuyorum ama simdi gece 2,37 burada yarin devam edeyim artik. unutmamak icin anlaticaklarimi yazip.
iste bu ruh haliyle araligin 27 sinde moskovaya gelince insan. olumsuz hayal gucu delu gibi calisior. ama hakkaten hala o boeing 737 inin tekerleri o buzda nasil durdu hala aklim almiyor. bu arada bazi pilotlar pek havali oluyor, ulen diosun surda iste 2 cumle lak lak edeceksin. hatta ucak degil urfa 69 firmasinin soforu olsan muavin konusucak tenezzul bile etmiceksin, konusmak icin. noluyo yani yonettigin makina biraz daha kompleks die derdim bu ucusa kadar. ama bu ucusun pilotu oyle rahat ve oyle kendinden emindi ki sesi, bu adama canimi emanet etmeyi gectim, cocugum olsa direk bu pilota evladimi sunnet bile ettirirdim. evladimin pipisini bile emanet ederdim yani. sanirim birak sacmaladim ama ciddi gerilmistim iniste ve orda anladim iste pilotlar neden konusuyor, icinizde tuhaf birguven oluyormus zor bir anda. tamam tamam moskovaya donuyorum ama simdi gece 2,37 burada yarin devam edeyim artik. unutmamak icin anlaticaklarimi yazip.
saglam salim indikten sonra, ilk dikkatimi ceken sey, havalaninin ucak mezarligina benzemesiydi. havalanin her kosesinde buzdan heykel gibi gozuken ucaklarla doluydu sanki 1o larca yildir hareketsiz duruyorlarmis gibi, unutmassam gidisde fotograf cekicem zaten.
pasaport kontrolu cok rahatti ne kadar suratsiz olsada polisler (- rus kadinlarina suratsizlikta yakisior gerci) agizlarindan cikan 2 kelime oluyor;
- 1: seyahet icin mi geldin?
- 2: surayi imzalarmisin? (-cipli pasaporttan otomatik bilgilerimi yazdiklari minik bir kagtta oturma izni veriorlar' japonyada da buna benzer bir kagit vermistilar)
bu iki kelimeye benim cevabim ;
-evet
-burayi mi?sonra sak bi imza islem tamam. bugune kadar ki en rahat ulke girisimde bu sekilde gerceklesmis oldu.
ustteki fotolarin hepsi kremlin meydanindan. tam alttaki foto ise kremlin sarayina girebilmek icin asilmasi gereken sira. bu sira karsisinda pes ettik.
ucak durdu inicem 4-5 sira onumde bi sima tanidik geldi, bakiyorum. oda bana bakinca ayni anda sanirim tanidik birbirimizi universiteden bu yana gorusmedigim bir arkadasim, umut. onlarda nisanlisiyla moskovaya geliorlarmis ve donus ucagimiz bile ayni. bulusabildigimiz zamanlarda bazen birlikte geziyoruz. iste alttaki fotoda o anlardan birine ait. ama sakin moskovada yaya gecidi olmayan yerlerde karsidan karsiya gecmeye calismayin (zaten zor gecersiniz ). hostelden aldigim tanitim kitapciginda yazan uyariyi aynen aktariyorum ;
-"hayatinizla tavsanla oynanir gibi oynanmasini istemiorsaniz mutlaka alt gecitlerden veya yaya gecitlerinden" gecin. evet aynen yukardaki gibi yazior kitapcikta.
umutun su an moskovada calisan yakin bir arkadasi bizi havalanindan aldirdi. tabi aslinda umut ve iremi aldirdigi ama benim balima denk geldi. koca moskovada umutlarla 1 sokak uzaklikta kaliyorumusuz.
onun icin vnukovadan kizil meydana nasil gidilir pek bilmiyorum, donuste eger yine birlikte donmessek arabayla, anlatirim donusu. arabayla ama 35-45 dk araliginda bir sure tuttu.
sanirim bundan once, saray bosnayi gormesem cok daha fazla sasirirdim moskovanin duzenine. komunizim doneminden kalma bir sehircilik anlayisi galiba. inanilmaz buyuk sokaklar,bi suru apartman ama buna ragmen ferah bir sehir. havalanindan kizil meydana gelirken ilk hissettigim buydu.
